O özel bir çocuktu.Bunu 6 yaşında ilk farkeden kişi onun hayatını değiştirmişti.O gerektiğinde konuşurdu ama onun susması bile insanları korkuturdu.Kendisinden üstrütbeliler bile onla konuşurken iki kez düşüner,ondan çekinerdiler. Onun hayatında yasaklara yer yoktu.O zaten sınırını bilen bir kadındı.Gözlerinde her zaman parlayan bir ateş vardı. O gözlere bakan olursa kendisini ateşte yanmış gibi hisseder, 2 dakikadan fazla göz teması kuramazlardı.

MARŞ İLERİ- Karanlığın en derin yerinde, gökyüzünde parlayan tek bir ışık vardır: Kuzey Yıldızı. O, yol gösterir; düşene umut, yürüyene hedef olur. Bir yanda gölgelerin ardında saklanan asker yüzleri... Kendi içlerinde bir savaş, dışarıda görünmeyen bir düşman. Diğer yanda ise al bayrağın altında birleşen umut, gökyüzüne doğru yükselen bir marş. Ama bu yol kolay değildir. İhanetle sınanmış kalpler, sırlarla örülü kaderler ve düşmanların karanlık gölgeleri her adımda onları kuşatır. Onlar yalnızca cephede değil, kendi içlerinde de savaşır. Kimi sevgiyi ihanetle yoğurur, kimi gözyaşını yüreğine saklar. Ama her şeye rağmen ilerlemek zorundadırlar. Çünkü geri dönüş yoktur; onların tek pusulası kuzeyde parlayan yıldızdır. Ve işte orada, gece ile gündüzün, asker yüzüyle bayrağın birleştiği yerde başlar bu hikâye. Bir marş gibi yükselir: sert, kararlı ve susmayan. Bu sadece bir savaş değil... Bu, kalplerin, ruhların ve gölgelerin mücadelesi. Ve adımlar tek bir sesle yankılanır: Marş İleri.

Üç yıl aynı evde nefes alıp aynı hayali kurduğu adam, bir sabah hiçbir şey söylemeden çekip gittiğinde... Dünyası sessizce çökmüştü. İki ay boyunca kimse bilmedi acısını. Ne nedenini öğrendi, ne o geri döndü. Sadece sustu... sustukça parçalandı. Yeni görev yeri ona bir kaçış olacaktı. Ta ki karşısına komutanı olarak çıkan o adamı görene kadar- Eski kocası. Hiçbir açıklama yapmadan bırakan... Ama unutmamış olan. İkisi de konuşmadı. Görev susmayı gerektiriyordu, kalpleri ise bağırmayı. Tam uzak durmaya çalışırken, genç kadın hayatının en büyük gerçeğiyle yüzleşti: Hamileydi. Ve yeniden sarsılan dünyasına bir darbe daha geldi- Yıllardır ölü sandığı gerçek ailesi ortaya çıktı. Yarım kalan her şey, bir anda yeniden şekillenmeye başladı. Acılar, hesaplaşmalar, kırgınlıklar... Ve küllerin altına gömülmüş ama hiç sönmemiş bir aşk. Bu, terk edilen bir kadının ayağa kalkışının; pişman bir adamın yeniden sevmeyi öğrenişinin; ve her şeye rağmen birbirine dönmeyi başaran iki yarımın hikâyesi. Çünkü bazı aşklar bittiği yerde değil... yeniden başladığı yerde tamamlanır.

DÜZENLENİYOR "Aşk bazen bir dokunuşta değil, kalp ritminde başlar..." Nazlı... Aldatılmış, yalnız bırakılmış ama asla teslim olmamış genç bir kadın. Karnında taşıdığı minik kalple yeni bir hayata doğru yola çıkarken, geçmişin izlerini ve geleceğin belirsizliğini Hakkâri dağlarında göğüslemeye hazır. Savaş... Adı gibi sert, bakışları gibi soğuk bir asker. Kimseye açmadığı kalbini, bir kadının sessiz gücüne ve doğmamış bir bebeğin tekmesine kaptıracağını nereden bilsin? Bir karargâh... Sessizlikle büyüyen bir bağ, söylenmeyen cümleler, dokunulmayan duygular... Ve o kalp atışı... Sadece bir bebeğin değil, kırık bir adamla yaralı bir kadının da yeniden başlamasının sesi. Bu hikâyede kan bağı yok... Ama can bağı her şeyin üstünde.

"Bu bir Milat, Kıyamet." *** "Tatlı dile, güler yüze Doyulur mu, doyulur mu?" Sesli kahkahalar eşliğinde Neşet Babaya eşlik ediyordum, rakı bardağını kafama diktim ardından gözlerim karşı masaya kaydı. Dirseklerimi masaya yasladım, elimdeki rakı bardağını masaya indirdim usulca. Geldiğimden beri bakışları bakışlarımdan ayrılmayan adama gülümsedim nazlı nazlı. Daha sakin ve yumuşak ve sessiz çıkmaya başladı sesim, "Aşkınan bakışan göze Doyulur mu, doyulur mu?" Kollarını göğsünde bağlamış, bal gözlerin sahibi bana cürretkar bakışlarla bakmaya devam etti, bir ara dudağının köşesi kıvrılır gibi oldu yanımda oturan insanlar umurunda değildi o kendinden emindi. Geceyi onun kollarında bitireceğimden emindi. *** Hikaye tamamen kurgudur. Gerçek olay ve kişilerle alakası yoktur.

❝Kader bir kez yazmıştı. Bizi tekrar buluşturan ise zamandı.❞

Başarılı askerimizin görevden dönmesiyle hayatında her şeyin değişimini anlatan bir hikaye. Asıl gerçekler ortaya çıktıkça karakterimizin nasıl baş ettiğini beraber öğrenelim

Beni çekiştirmesine izin veriyordum çünkü henüz benim kim olduğumu bilmiyordu ama öğrenecekti. Beni aniden yere atmasıyla ellerimi yere bastırdım. Reflekslerim çok iyi olduğu için şanslıydım bana bakıp. " Kimsin sen şerefsiz!" Dedi Sırıttım ama yüzümdeki peçeden bunu göremiyordu. Beni bir terörist sandığı için böyle konuşuyordu ama ona kim olduğumu söyleyemezdim böyle bir emir almamıştım. "Benim kim olduğumu yakında öğreneceksin işte o zaman bana bu yaptığını sana ödeticem yüzbaşı" dedim Gözünün en derinine bakıp meydan okumam onu şaşırtmıştı. ama benim kim olduğumu öğrendiğinde daha çok şaşırıcaktı! ... Ben kim'miyim ben Yüzbaşı Alya Bozkurt. Teröristlerin korkulu rüyası nam-ı diğer "KAN" 🩸. { Asker kurgusudur 🪖🇹🇷 } Not: ilk kez kitap yazıyorum yazım yanlışım olursa kusra bakmayın , Ve ben profesyonel bir yazar değilim sadece sevdiğim için yazıyorum💚🤎. Bu kurgudaki askerler , terörist isimleri ve yerler tamamen hayal ürünüdür . Kurgu tamamen bana aittir (Ç)alınması yasaktır ❗❗❗

Alya özer (asil ) küçük yaştan beri ailesinin intikamı için yanıp tututuşur tam herşey bitmişken gerçek ailesi ortaya çıkar. Bütün dengesi alt üst olurken aşk karşısına çıkar

Cehenneme hoş geldin katilin kızı ...