Sonra, güneş doğmaya yakın sen gökyüzüne bakıp gülümsersin, uykunun geldiğini gösteren kızarmış gözlerinle. 'Bu Ferfecir'de seninle.' dersin bana gülümseyen, Ay yüzünle.
Ah sabah ışığım, bir bilsen sen tüm manzaraların en güzelisin. Bir bilsen, benim için dünya da nasıl da eşsizsin! Ah sadece bir bilsen, Ferfecir değil sen güzelsin.
Aybala Sen, Ferfecir'den güzelsin.
Sen, o kadar iyisin, o kadar eşsizsin ki, ben senin gibi birinin sevgisini hiç bir zaman hak etmedim.
Ay büyüyor Aybala, ben hâlâ sana gelemiyorum, Gün neredeyse bana ağlayacak, ben halimize umut bağlıyorum. Gökyüzü neredeyse artık kimseye umut vermek istemiyor maviliğiyle, ama ben o mavilikte seni arıyorum.
Söylesene Ay Parçası, adın bile gökyüzüyken ben o mavilikte nasıl seni aramayayım?
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."