Sonra, güneş doğmaya yakın sen gökyüzüne bakıp gülümsersin, uykunun geldiğini gösteren kızarmış gözlerinle. 'Bu Ferfecir'de seninle.' dersin bana gülümseyen, Ay yüzünle.
Ah sabah ışığım, bir bilsen sen tüm manzaraların en güzelisin. Bir bilsen, benim için dünya da nasıl da eşsizsin! Ah sadece bir bilsen, Ferfecir değil sen güzelsin.
Aybala Sen, Ferfecir'den güzelsin.
Sen, o kadar iyisin, o kadar eşsizsin ki, ben senin gibi birinin sevgisini hiç bir zaman hak etmedim.
Ay büyüyor Aybala, ben hâlâ sana gelemiyorum, Gün neredeyse bana ağlayacak, ben halimize umut bağlıyorum. Gökyüzü neredeyse artık kimseye umut vermek istemiyor maviliğiyle, ama ben o mavilikte seni arıyorum.
Söylesene Ay Parçası, adın bile gökyüzüyken ben o mavilikte nasıl seni aramayayım?