Elimi kapı kulpuna atip kapıyı araladım derin bi nefes içime çekip bedenimi kapıdan içeri soktum gözlerim le sınıfı taradım bizimkiler her zamanki yerimizde oturuyorlardı onlar henüz beni fark etmemislerdi koyu bir sohpete dalmış gülüşüyorlardı ömer elindeki telefonuyla uğraşırken birden gozlerini kocaman açıp. "LAAAN" diye bağırdı Bizimkilerin hepsi bakışlarını ona çevirince telefonu kaldırıp ekranı onlara gösterdi ardından devam etti "BAKINLAN MASAL FOTOĞRAF ATMIS DÖRT AY SONRA HEMDE"