Elleri kalçalarımda, ismi ise ağzımdaydı. Tutku neredeyse duyulurcasına bir nabız gibi atmaya başladı. Zaman ve mekandan mutlak anlamda soyutlanmıştık. Ondan başka görecek hiçbir şey yoktu. Her insanın bir destek noktası vardır. Benimki de oydu. O yanımda olmadığı zamanlarda bir şey bekliyordum, sabahtan akşama kadar bekliyordum ve hiçbir şey olmuyordu. Tekrar tekrar bekliyordum. Hiçbir şey olmuyordu. Düşünüyor, düşünüyor, şakaklarım ağrımaya başlayana kadar düşünüyorum. Hiçbir şey olmuyordu. Ben, yalnız kalıyordum. Yalnız. Yalnız.
Elliot Jensen and Elliot Fintry have a lot in common. They share the same name, the same house, the same school, oh and they hate each other but, as they will quickly learn, there is a fine line between love and hate.