DENEY

O gözünü bambaşka bir dünyaya açmak zorunda kalan bir çocuktu. Anne sevgisini bırak sevginin ne olduğunu dahi bilmiyordu... Kolundan giren sivri ve kalın iğnelerin verdiği acı ile büyüyordu günden güne.
Deney onun insanlığına yapılıyordu... Minik bir bedenin katliamıydı bu ve engel olan kimse yoktu. Ta ki nefret ettiği o beyaz önlüklü adamlardan birisi kendisini kurtarmaya çalışana kadar.
O zaman ne olacaktı?
İnsanlığı elinden alınan bir çocuk nasıl büyüyecekti? İntikam için aldığı canlardan zevk alırsa onu kim suçlayabilirdi ki?
-

Bu yalnızca bir karaktere odaklanmış bir hikaye değildir. Bu hikayede herkesin kendisine ait hikayesi ve sorunları var. Eğer daha fazlası için meraklandıysanız, Deney'in içine girin... Emin olun pişman olmayacaksınız.

-
"Unutmayın, bütün hikayeler bir aşk hikayesi barındırır içinde. Fakat hikayenin bir aşk hikayesine dönmesine neden olan, baş rollerin aşklarının büyüklüğünden geçer..." -DENEY
-
Kesit;
Merakla, "şeytan nedir?" diye sorduğumda, bir kaç saniye şaşkınlıkla bana baktıktan sonra boğazını temizleyerek gözlerini kaçırdı.
"O da benim gibi kimsesiz ve acı mı çekiyor?" diye sorduğumda ise kadının gözleri gözlerime tırmandı.
"O daha çok insanlara acı çektiriyor." Kelimeler dudaklarından hava gibi bir mırıltı ile çıksa da duymuştum. En ufak sesleri duymak istemesem bile duyuyordum çünkü...
"O zaman şeytan sensin, ben değilim" dedim kadına bakarken. Onu duymama şaşırmış ve korkmuştu. Gülümsedim.
"Ama bir gün ben de şeytan olacağım. En büyüğünden. O zaman geldiğinde canın çok yanacak"
-