Si Magdalena'y Maria Clara

Simpleng tao lang ako. Oo, maraming nagsasabi na maganda ko dahil sa mapupungay na mga mata, naghuhumiway sa katangusang ilong, magandang hugis ng mga labi, mahahaba at magandang hubog ng mga hita, balingkinitang katawan at kutis na tila porselana.

Ngunit wala ang mga ito para sa akin dahil ni hindi ko man lang nakita ang tunay kong mga magulang, ni hindi ko man lang naranasan ang makapag-aral. Ayon sa kwento ng Nanay Consorcia ko, ang matandang dalagang nakakita sa akin sa tapat ng simbahan labing-siyam na taon na ang nakararaan, isang umuulang Linggo ang mayroon, pauwi sya mula sa pamamalengke at nang madaan sya sa simbahan ay nakarinig sya ng palahaw na iyak ng sanggol. Kinuha nya ko, binihisa't inalagaan. Ngunit dahil sa kakapusan sa pera, hindi niya ko naipasok sa paaralan, kaya't ako ang gumawa ng paaralan para makapag-aral.

Tinuring niya ko bilang isang tunay na supling kaya't ganoon na lamang ang aking pasasalamat sa kanya. Ngunit dumating ang araw, isang di inaasahang pangyayari ang nakapagpabago ng simple kong mundo.