'bana baktın gözlerinle ıssız ufka dek anılardan yıkanmış gözlerinle bana baktın saf unutuş olan gözlerinle bana baktın üzerinden belleğin başıboş nakaratlar üzerinden solmuş güller üzerinden aldanmış mutluluklar üzerinden yürürlükten kalkmış günler üzerinden mavi unutuş olan gözlerinle baktın bana bir şeycikler anımsamıyorsun olan bitenden sevgilim anımsamıyorsun insanları görünümleri gittin kendi kendinden duman dalgaları gibi ............ sana söz geçmişten konuşmayacağım bir daha bugün adımlarından başlıyor her şey bir kıvrımıdır giysinin bana yaşamaktan kalan başka şeyin yeri olmadı seni buluyorum en sonunda ben sevgilim sevgilim inanıyorum sana' louis aragorn