Deli değilim ben,
Aklımı kaçırdığıma dair dedikodular yayılıyor ortalıkta.
Tanrım inkar edemiyorum.
İkilem içinde kalıp deliriyorum. Elimden bir şey gelmiyor.
Gelen her acıya katlanmak zorunda oldugumun da farkındaydım.
Bilinç altımda yer alan sahneler her an karşımdaymış gibi bir görünüp bir kayboluyor.
Oysa tımarhanelerde rastlayabilirdim kendime, hatırımı sorabilirdim.
Belki de kendimden kaçmanın yolunu bulmalıyım.Yoksa tutsak edebilirdim kendimi.
Zihnim buna izin vermiyor,ben de pek şikayetçi degilim hani.
Ruhumun isyanı da yükselmeye başladı, bu aptal bedende tutunamayacagini söyledi.
Bu ses de ne,bir müzik ruhumu dansa kaldırmaya çalışıyor,kör topal eğleniyorum.
Yeterrr,Susturun şu lanet olası müzigi, duymak istemiyorum.Bir fare gibi beynimi kemiriyor.
Aynaların yansıması benim ne kadar aciz oldugumu gösterebiliyordu.
Oysa yüzümde sahte bir tebessüm belirtmiştim.
Tanrım yoruldum,tut ellerimden uykuya götür beni.