Heryer karanlıktı "Işık'ları kim kapattı?!" Bağırıyordum ama kimse ses vermiyordu Ve arkamı döndüğümde ağlayan bir adam ona yaklaşıp suratına baktım yakışıklı Ve çok tatlı bir çocuktu karanlığın ortasında etrafı aydınlatan bir ışığa benziyordu "kimsin sen?" Diye sordum suratıma bakıp tekrar gözünden yaş süzüldü "affet beni" dedi anlamsızca ona baktım "neden ki seni tanımıyorum bile ağlama" diyip omzuna dokundum ama o çocuk kaybolmaya başlamıştı "nereye gidiyorsun bekle!" Dedim ama ses vermedi ve etraf tekrar kararıyordu ama aklıma takılan tek şey o çocuğun tıpkı... tıpkı karanlık gökyüzünü aydınlatan tek bir yıldız gibi parlamasıydı... ~LİSA~All Rights Reserved