It's Better to Left Unsaid
  • Reads 914
  • Votes 20
  • Parts 2
  • Reads 914
  • Votes 20
  • Parts 2
Ongoing, First published Apr 14, 2014
About a long time relationship since high school na kinailangan nilang itago kahit sa pamilya at mga kaibigan nila. Parehong nangarap at hinagad na maging artista ang dalawa na nakamit naman nila. At ngayon na isa na sila sa mga iniidolo ng mga kabataan ngayon at may iba’t ibang tao na inipapartner sa kanila. Makaya pa kaya nilang ipagsigawan sa buong mundo na mahal nila ang isa’t isa? Kung maging ang fans ni nag – aaway kapag pinagpapartner ang dalawa at maikasisira ng career nila ito. 

Is it better to be quiet and left unsaid the special feeling inside your heart?
All Rights Reserved
Sign up to add It's Better to Left Unsaid to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.