Erkekler ve hissettirdikleri milyonlarca yıl öncesinde kaldı. o çok ilkel zamanlarda. Çünkü kadın; öğrendi, yaşamayı , savaşmayı, acıyı, güçlü olmayı, bilgeliği, ayakta durmayı. Yalnızlığı. Tek olmayı.
Çektiği tüm zorlukları harmanladı.
O tada zehir karıştı. Artık arzudan daha çetin tutkudan daha öndeydi.
Gücünü simgelere bıraktı, topuk tıkırtısına, kırmızı ojeye, saçlarını rüzgara, dans etmeye, sıcacık gülümsemeye...
Eskisi gibi kalan tek duygusu sevgiydi. hep aynı sevdi KADIN...
kadının aklından geçen cümleler üzerinde ki keten beyaz elbise ayaklarında ki kırmızı topuklu sandaletler ve uzun dalgalı saçları eşlik ediyordu.
Pegasus dergisinin o koşturmacasının içinde yürüyordu. Etraf rengarenk, çalışanlar ise telaşla sağa sola koşuşturuyordu. Herkes o canlı derginin ruhunu yaşıyordu adeta.
Kadın mutluydu, özgürdü havalıydı,
Ayağı kayıp uçmadan önce de,
Bir daha asla ama asla bir erkeğe güvenmeyeceğini sayıklıyordu.
Q
Duru hem yaralı kalp taşırken bir yandan da da gizemli ve karanlık ruhlu bu adamı iyi etmeye çalışır. Ve onu hiç beklemediği bir yerde sobeler...
Acaba AŞK TEK KULLANIMLIK MIDIR?
Bu bir Asker kurgusudur.
Wattpad hali ve Kitap hali yayında.
Bildiğiniz bütün asker hikayelerini unutun bu hikaye bambaşka. Gamzeli ve Kurt'un hikayesi. ❤
"Başında Aşk" serisinin Kurt ve Gamzelinin hikayesidir.
Dağ Başında Aşk / Kurt ve Gamzeli
Nöbet Başında Aşk / Semih ve Mihrem
Silah Başında Aşk / Uğur ve Menhus
&
"Güzel seviyorsun," dedim gözlerine bakarak.
"Güzeli, güzel seviyorum," dedi.
İnsan yeni bir hikâyeye, biriyle tanışarak ya da yeni bir yere giderek başlarmış. Benim hikâyemde ikisi de vardı.
Gittiğim yeni şehirde tanıştığım adamla hikâyem başladı.
Teğmen Emre Kurt...
Zümrüt yeşili gözleri beni her defasında büyülüyordu. İçine çekildiğim derin bir kuyuydu sanki. O derin kuyu bende keşfetme isteği uyandırıyordu. Bana doğru attığı her adım bir diğerinden daha güçlüydü ve kaçmamı imkânsız hâle getiriyordu. Sonunu göremediğim o kuyuya gözlerimi kapatıp, kendimi bırakma isteğim gün geçtikçe artıyordu.
Askeriyede öğretmenlik yapmaya başladığımda, başıma geleceklerden bihaberdim. Abimin de görev yaptığı bu askeriyedeki öğretmenlik görevi, içerideki haini bulmam için bir araçtı. İçimizde, kapalı kapılar ardında, ihanet eden biri vardı. Açtığım her kapı bir diğerine çıkarken; o kapılardan birinde
onu bulmaktan korkuyordum.