Live Until We Die (Book1)

(highest rank : #1)

Under Revision. •Completed• |40+chapters|

Sabi nila, you make your own story and your own destiny. Pero dito sa mundong napasukan ko, ang mga tao sa paligid ko ang gumagawa ng sarili kong kwento. I wasn't born loved, until one day...

Natagpuan ko na lang ang sarili ko na hinahabol ni kamatayan at inililigtas ng pitong nagwagwapuhang nilalang.

"Zero... Tama na."i begged for him as i hug him. Ayoko nang may madamay pa dito sa kalokohan na 'to.

"Nemo, please."itinago ko ang nanginginig kong kamay saaking likuran. Hindi ko kayang nakikita siyang ganito.

"Herrald, stay away from me. Ayokong madamay ka pa."tumakbo ako papalayo kay Herrald. Kahit an gustong gusto ko siyang yakapin at sabihin sa kaniya ang lahat, pinili kong lumayo.

"Fire, I can do this alone."hinila ko ang kamay ko na hawak niya. It's time to say goodbye to Fire. Kahit masakit, kahit ayoko 'yong gawin.

"Rocher, mas marami ka pang pwedeng gawin sa mundo kesa iligtas ako."isinarado ko na ang pintuan ng bahay namin at napasandal don. Ano ba ang dapat kong gawin? Ayoko lang naman silang madamay. Damn.

"Neil, noona won't die ok? Sige na, let me go."naramdaman ko ang pagpatak ng luha ko. It was hard to say goodbye to Neil, siya na ang parang naging kapatid ko. Siya lang ang nakakaintindi sa'kin.

"McQueen, mahal ko kayo, kaya sana wag niyo na akong samahan sa gulo ko. I don't want anyone of you dying."niyakap niya ako ng mahigpit at sunod sunod na umiling. Pero nakapagdesisyon na ako.

"You'll Live Until We Die, Oxygen. Please let us be your knights."pilit akong ngumiti sa kanila. Ayokong pumayag. Pero dahil sa nangyari, parang mas gugustuhin ko na lang na marami silang nasa paligid ko at kumpleto dahil sabay sabay silang lumalaban. Pero kung isa isa silang lalapit sa'kin at isa isa silang papatayin, habambuhay kong isusumpa ang sarili ko.

Date started : May 19, 2018