WHEN WE MET (Taglish Series)
  • Reads 331
  • Votes 11
  • Parts 10
  • Reads 331
  • Votes 11
  • Parts 10
Ongoing, First published May 19, 2018
Mature
The pain in the past should be buried like how we forgot each other's feelings....

Sa punto ng buhay ko, andon na ako sa wala ng pakialam sa mga walang kwentang bagay, but then suddenly, problems and pains are eating me up just like how a fire consume a paper..... 

I rarely talk, I treat others cold just like how I used to be, insert my one friend there, but at least she understands.

How could a man change my life in a sudden, where in fact it is near in destruction?

Anong abilidad niya para guluhin ang buhay kong wala ng patutunguhan?
All Rights Reserved
Sign up to add WHEN WE MET (Taglish Series) to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

53 parts Complete

[HI! This story will become free on MARCH 19] * Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.