"Sen kimsin?" dedim hıçkırıklarımın arasından belli belirsiz. "Ben senim." dedi tanımadığım çocuk. Anlamamıştım. "Bak." Gözlerime parmağını yaklaştırdı. "Gözlerindeyim." Gözyaşlarımı elleriyle sildikten sonra "Babamın anneme neden göz bebeğim dediğini şimdi anladım." Dedi heyecanla. "Ben de senin göz bebeğinmişim." Kıkırdayıp elini kendi gözüne götürdü ve açabildiği kadar açtı. "Baksana sen de benim göz bebeğim misin?" Işıl ışıl parlayan gözlerinde ben vardım işte. Başımı salladım. "Ben de senin göz bebeğinmişim." "O zaman artık seni öpmem gerek." Hızlıca dudaklarını yanaklarıma bastırıp koştuğunda arkasından bakakalmıştım. "Anne," dedi uzaktaki kadına doğru koşarken. "Ben göz bebeğimi buldum!"All Rights Reserved