Nostalgia zwana smutkiem
  • Reads 871
  • Votes 79
  • Parts 61
  • Reads 871
  • Votes 79
  • Parts 61
Ongoing, First published May 23, 2018
Zaczynam tracić nadzieję, że kiedykolwiek jeszcze poczuję cokolwiek. Nie. Wróć. Nie zaczynam tracić nadziei. To by oznaczało, że gdzieś tam na dnie, gdzieś głęboko wciąż ją jeszcze posiadam. A przynajmniej jakąś jej cząstkę. A to nie prawda. Na dnie mnie nie ma już nic. Nic, prócz tego kim byłem kiedyś i kim nie jestem teraz. Już dawno straciłem nadzieję, że kiedykolwiek jeszcze poczuję cokolwiek.
All Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add Nostalgia zwana smutkiem to your library and receive updates
or
#208nostalgia
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Poezje podniebne cover
Sercem pisane - wiersze spod natchnienia cover
ZAWIESZONE DO ODWOŁANIA // Kocham cię bardziej niż prochy // Fang x Edgar cover
Imaginacja cover
Wiersze nastolatki cover
Leśne napięcie  cover
Cienie - Widmo świata cover
Teksty Brawury cover
całki. cover
𝐭𝐚𝐥𝐤𝐬𝐲; 𝟧𝖼𝗂𝗍𝗒 cover

Poezje podniebne

39 parts Ongoing

Niedawno zaczęłam pisać wiersze o różnej tematyce.Poezja jest jak okruszki życia, dobroci i szczęścia, którymi chcemy się dzielić z innymi.Co może się wydarzyć gdy wpadniemy do jej niezwykłego świata i wsłuchamy się w muzykę naszych emocji?