KARANLIĞIN IŞIĞI

Karanlıkta boğulan bir kız...

Her gün ,her saniye,her dakika bütün ışıkların yok olduğu,bütün umutların sömürüldüğü bir dünya onun dünyası.

Yorulursun,nefesin tükenir,ruhun acır
Işıklar söner teker teker korkarsın bu dünyada umut yok acı var korku var ve sen karanlıkta kaybolursun, boğulursun,nefesin kesilir

Yoruldu,ruhu acıdı,korktu,umutları teker teker yok oldu..

O karanlıkta boğulan kız
Nefesi tükendi

Peki onun karanlığının nefesi varsa ya onun KARANLIĞININ IŞIĞI varsa...

"Alas korkuyorum nefesim tükeniyor artık karanlık istemiyorum "

"Sen kimsin Alas? "

"Ben senin karanlığının nefesiyim"

"Peki ben kimim?" dedim bana doğru yakınlaştı ve "Sen benim karanlığımın ışığısın" saçlarımı parmaklarının arasına aldı ve

"Elysiyon, sen benim cehennemimin meleğisin..."