Lanetliydik biz. İstemeden ailelerimiz tarafından bağlanmıştık birbirimize. Ayrılanıyorduk. Evet birbirimizi paramparça ediyorduk ama yinede ayrılamıyorduk. Kopmuyordu bu aramızdaki bağ. Şahsen ben de ayrılmak istemiyordum zaten. O beni gördüğü her an yüzüme nefret ve tiksintiyle bakarken; onun aksine ben onu gördüğüm her an ona büyük bir aşk ve hayranlıkla bakıyordum. Tıpkı küçükken birbirimize baktığımız gibi bakıyorduk hala. Aşıktı o. Hemde deliler gibi. Ona Buğlem'e. Canından çok seviyordu onu. Ama Buğlem güçsüzdü. Bu olanları kaldıramayacak kadar güçsüz ve aciz. Bu yüzden ona verilen cana ihanet etti. Benim yüzümden ya da karnımdaki günahsız yüzünden. Kim bilir....