UMUTLARIN KIYISIZLIĞINDA

Herkes hayatında en az bir kere terk edilmiştir.Bu kim tarafından ya da ne tarafından olursa olsun illaki her insan bu duyguyu tatmistir.Yüzüstü bırakılmıştır,kalbi kırılmıştır,ağlayıp feryat etmiştir,özlenmesi gerekirken özleyen olmuştur...Ama her defasında zorla da olsa ,acılara katlana katlana ayağa kalkmayı başarmıştır.Başına bunlar geldikçe yılmamış,yıkılmamış ,hep daha fazla azimle ,hırsla çalışmış üstesinden gelmiştir.Doğrularıyla yanlışlarının boşluğunu doldurmaya çalışarak hep daha iyisini yapmaya uğraşmıştır.İnsan yaptığı hatalardan ders çıkarıp ,yeri geldiğinde problemin içine koyup çözebilmelidir.Eğer bunu yapabiliyorsa insan olduğunu hatırlar.Yoksa hiç düşünmeyecekse saksıdaki bir kaktüsden ne farkı kalır. Kendine bir faydası olmadığı gibi etrafındakilere zararından başka ne yararı olabilir???