Sahip olduğum her şey, bir sırt çantasına sığmıştı. Son kez gözlerim dolarak baktım şehrime... Gidiyordum işte. Severek değil, zorunda kalarak. Siyanür hapımı, cüzdanımın bozuk para bölmesine bıraktıktan sonra çantamı sırtıma geçirdim. Artık hiç bir şey hissedemiyordum. Kendimi aramak için, kendimden uzaklaşmam gerekiyordu. Son yolculuğum, beni olmam gereken götürmesi gereken yol... Yine kaybolacaktım, ama bu sefer umuyorum ki; kendimi bulacaktım...All Rights Reserved