Boys are just toys and I am born to play with them...
Niloko ako. Niloko ko din.
Pinaglaruan ako. Pinaglaruan ko din.
Di ako minahal. Di ko din minahal.
Iniyakan ako. Hindi ako umiyak.
That's my life. Walang commitment sa buhay. Ayaw ko kasing matulad sa ibang babae na lalandi landi pero sa huli, iiyak iyak. Bakit? Kasi iniwan sila ng lalake, kasi niloko sila, kasi nagbigay ng promise, di naman tinupad. Kaya naman, to make stories different Ako yung magpapaiyak. Ako yung maglalaro. Ako yung manloloko. Ako yung magpapaasa. Ako yung hindi magseseryoso ng relasyon. Kukunin ko lang yung gusto then break-up. Oh diba? Walang mawawala sa'kin, at lalong hindi ako yung iiyak.
Bitter na ko kung bitter. Pero I'm just paying back the favor. Sa lahat ng nabasa kong story, babae lagi ang sawi sa story. Masama bang hindi tumulad sa mga story na yun? Hindi naman diba? Kaya nga, I will represent a new version of women na marunong lumaban, na hindi basta iiyak sa isang lalaki, na hindi magmamahal.
And last thing;
LOVE is not in my vocabulary.
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
53 parts Complete
53 parts
Complete
[HI! This story will become free on MARCH 19]
*
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.