İMKANSIZIMDIN

Gözlerimi bana nefret ile bakan çocukluk arkadaşıma çevirdim. Arkadaşım diyordum ama öyle miydik hiç bilmiyorum.

"Bunu bana nasıl yaparsın?" diye bağırınca gözümü sımsıkı yumdum. Haklıydı ama beni hiç mi tanımıyordu? Ben onun kaç yıllık arkadaşıydım.

Titrek sesimle "asıl sen bunu nasıl düşünürsün Alev? Ben senin arkadaşınım neden sana ihanet edeyim söylesene" dedim. Dolan gözlerimin içi yanıyordu ama kalbimin derinliklerindeki yangınla asla yarışamazdı.

Kalbimin derinleri yangına yerine dönmüş, bir şeyler kırılmıştı içimde. Yutkunamıyordum, içimde çok büyük bir ağırlık vardı.

Bunu ondan hiç beklemezdim hemde hiç. Şiddetle kahkaha atmaya başladı. Komik bir şey mi vardı!? "Şimdi bana ağlama numarası mı yapacaksın? Yapma Serra masken düştü artık, gerçekler ortaya çıktı. Öğrendim nasıl bir şerefsiz olduğunu" dedi sonlara doğru yüzünü yüzüme yaklaştırıp daha sert bağırdı.

Gözlerimden bir yaş firar edip aktı yanağıma doğru. Demek arkadaş değilmişiz bunca zamandır ama kalbimi kıran o değil bana bunları söylemesiydi.

Daha fazla burada kalamazdım yeterince gördüm göreceğimi. Alev'e son bir bakış atıp ilerlemeye başladım.