Լիկկա-Չան

Մի աղջիկ իր ծնողների հետ տեղափոխվում է մեկ այլ քաղաք և ստիպված է լինում այնտեղ թողնել իր տիկնիկին՝ Լիկկա-Չանին, այդ տիկնիկը իր մանկության ամենասիրելի տիկնիկն էր, նա արցունքները աչքերին բաժանվում է իր տիկնիկից, թողնելով նրան այնտեղ:

Մի անգամ նա վերադարձավ դասից տուն և գնաց խոհանոց, քանի որ շատ սոված էր, երբ հանկարծ լսվեց տան հեռախոսի զանգը, նա շատ զարմացավ քանի որ դեռ ոչ ոք չգիտեր, որնրանք տեղափոխվել են: Նա վերձրեց լսափողը և հանկարծ լսեց այս արտահայտությունը.

-Լիկկա-Չանն է, ես հիմա ձեր քաղաքում եմ:

Նրա ձայնը շաաատ տարօրինակ էր, ասես ռոբոտ լիներ, սակայն աղջիկը դրան ամենևին ուշադրություն չդարձրեց, սակայն հեռախոսը կրկին զանգեց, նա մոտեցավ և պատասխանեց.

-Ես հիմա ձեր փողոցում եմ:

Աղջիկը խառնվեց իրար, նա միայնակ էր տանը, քանի որ նրա ծնողները աշխատանքի էին: Նա զանգեց իր մայրիկին, սակայն նա չէր պատասխանում, զանգեց հայրիկին նա ասեց, որ զբաղված է, հետո կզանգի:

Կրկին լսվեց հեռախոսի սարսափելի թվացող ձայնը, նա վախենալով պատասղանեց.

-Ես ձեր տան մոտ եմ:

Նա մոտեցավ պատուհանին և նայեց նրանց տան շրջակայքը, սակայն այնտեղ ոչ ոք չկար: Հեռախեսը կրկին զանգեց, նա կր