DİKKAT ABİ ÇIKABİLİR!!!

"Bu aptal düşmanlığa son verip aramızdaki bu hislere bir isim koymaya ne dersin." şaşkınca Uzaya bakıyordum. Bu Uzay olamazdı kafasına saksı falan düşmüş olmalıydı. Uzaya yaklaşıp elimi anlına koydum. Uzay bana anlamaz gözlerle bakıyordu. "Hayır ateşin falan da yok kafanda şişlik falan da yok o zaman sen Uzay değilsin." dedim. Uzay söylediklerime kahkaha attı. "Hadi ama Doğa bana aşık olduğunu biliyorum." dedi Uzay. Ne saçmalıyordu lan bu çocuk. "Uzay kendine gel sana aşık değilim." Uzay beni takmayarak "Seni ölebilir miyim desem??" dedi. Gülerek"4 abim var desem!!"dedim. Uzay"OHA!! Abilerinden değilde babandan korktum şu an."dedi. "Ne alaka?" diye sordum."annene bunu yapan bana kim bilir neler yapar."dedi Uzay. Söylediği şey ile cidden kuvvetli bir kahkaha attım. Uzay belimden tutup beni kendine çekti. Şaşkınca ona bakıyordum. "Ne güzel gülüyorsun öyle lan." Uzayın söylediği şey ile yanaklarım kızarmaya başlamıştı. Uzay bana yaklaştıkça kendimi geri çekmeye çalışıyordum." Hadi Doğa bana aşık olmadığını söyle."dedi Uzay "b-ben şey..." bir erkekle bu kadar yakın olunca konuşamıyordum. Uzay gülüp beni bıraktı."ben cevabını aldım." dedi ve sırıtarak sınıftan çıktı. Buyur buradan yak şimdide Uzay ile baş etmek zorundaydım.