Cüretkar

Çingene kızıydı ne bir yurdu vardı ne bir memleketi. Anasız babasız yetimdi. Sadece göç etiği yerlere yüreğindeki masumiyetin meşalesini taşıyordu...
Adam onun masumiyetini alıp kalbine hapsetti hatta öyle derinlere sakladı ki, kendinden bile gizledi...
Kız adamın iyi yüreğine sığındı adam onun sahipsiz kalbine. Birlikte yandılar aşkın narına birlikte yürüyüp gittiler uzak diyarlara.

Gün geldi hasret çığ gibi büyüdü kalplerinde. Genç adam yine iyi yüreğine mağlup oldu.

Ön yargılıydı insanlar merhametten yoksun...

Kıramadılar kalplerindeki pas tutmuş zincirlerini de acımasızca yaktılar yıktılar. Kimi hastalıklı bir aşka yenildi kimi ön yargılarına. Yok, saydılar tüm insanların hamurunun çamurdan olduğunu. Buna rağmen bizimle olma dediler git dediler senin aramızda işin yok dediler.

Aslen hesaba katmadıkları bir tek doğru vardı; o da aşkın ve sevginin gücü...
Onun için kaybeden kendileri kazanan aşk oldu...

12.1.2018