Bonita slikte even. Meenden ze dit nou? Haar vader keek vanaf de bestuurdersstoel richting haar. Hij had een boze frons in zijn voorhoofd. Tranen sprongen in haar ogen, terwijl ze langzaam de autodeur opende... ''Sshh...'' zei ze zachtjes. ''Het komt goed.'' Ze kon horen hoe onvast haar stem klonk. Door de mist van haar tranen heen liep Bonita naar de rand van het bos. Ze probeerde helder na te denken. Als het zou lukken konden ze een lift nemen bij de snelweg. Maar wie zou hen mee willen nemen. ® Copyright