Την λένε Δανάη, ένα απλό 14χρονο κορίτσι με ενθουσιασμό μικρού παιδιού. Η χαρά της ζωής. Της αρέσει να φαντασιώνεται ό,τι της κατεβαίνει στο κεφάλι. Ζει μόνο για να ονειρεύεται. Περνάει τα καλοκαίρια της στο σπίτι της γιαγιάς της και συνήθως πηγαίνουν διακοπές στην Κρήτη μαζί. Μπορεί η Δανάη να μοιάζει με ένα απλό κορίτσι της διπλανής πόρτας εμφανισιακά αλλά δεν είναι, μιας και ο Τάκης, ο συνομίληκός της συμμαθητής την κοροιδεύει για τις τρελές της φαντασιώσεις.
Τον λένε Αλέξανδρο. Μόλις έκλεισε τα δεκαοχτώ αλλά δεν νιώθει να έχει αλλάξει κάτι στη ζωή του. Ανυπομονεί να μάθει τα αποτελέσματα των Πανελληνίων για να σπουδάσει στην Αθήνα. Μένει μόνιμα στην Κρήτη αλλά νιώθει την ανάγκη να κάνει μια ριζική αλλαγή στη ζωή του, που να μην θυμίζει σε τίποτα αυτή που ζει τώρα. Μέχρι που θα γνωρίσει τη Δανάη. Αρχικά εύχεται να μην είχε καμία σχέση μαζί της, αλλά ανακαλύπτει σιγά σιγά ότι αυτός και η Δανάη έχουν ένα κοινό παρά την διαφορά τους στην ηλικία και τον τρόπο που βλέπουν τη ζωή.
"Κλείσε τα μάτια σου" μου λέει στο άσχετο και πλέον ήρεμος. Προσπαθώ να χαλαρώσω τις ανάσες μου από την ένταση της στιγμής.
"Τι;" τον ρωτάω στην προσπάθεια μου να καταλάβω γιατί μου ζητάει κάτι τέτοιο.
"Κλείσε τα μάτια σου, Άντα" επαναλαμβάνει σοβαρός και ξεφύσαω.Κάνω αυτό που λέει και σταυρώνω τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου.
"Ωραία, τα έκλεισα. Τώρα;" τον ρωτάω τσιτωμένη χωρίς τα νεύρα που είχα να μου έχουν περάσει. Νιώθω την ανάσα του υπερβολικά κοντά στο πρόσωπο μου και τα χείλη του σχεδόν ακουμπούν τα δικά μου.
"Τι κάνεις Στέφανε;" αναφωνώ μόλις τα χέρια του μετακινουνται στην μέση μου.
" Σςς, σκάσε και φίλα με"
DON'T COPY THE STORY