KAĞITTAN KALBE

Kağıtlara yazdığı cümlelerin kalbime dokunacağını biliyordum. Onu görememek yorucuydu fakat ben zaten onun kalemine aşık olmuştum.

*-*-*-*-**-*-*-*-*

Sen kendine bu bir masal dersin. Evet çünkü bir varmış bir yokmus diyerek başlayacak. İçinde prenses olacak birde prens.

"Masallara inan. Onların sonu mutlu biter." yazıyordu elimdeki kâğıtta. Ben ona yoruldum diyorum o bana sabret diyordu uzun zamandır. Masanın üzerindeki kağıt ve kalemi alıp yazmaya başladım.

"Çocuklara anlatılan masalların sonu hep yalan. Pamuk prenses bir prensin öpücüğü ile hayata dönmemiş. Kırmızı başlıklı kız ve babaannesi kurdun midesinden asla çıkarılamamış. Külkedisi o baloya hiç gidememiş. Güzel ve çirkin öyle mükemmel bir aşk yaşamamış.
Prens her zaman prensesin yanında olamaz biliyorum.Kötü adam vardır onun yanında. Sadece bir defalık kötü adam ol ve yanımda kal istedim. Biliyorum kabul etmeyeceğini. Yine kalbinden öpüyorum."