Mesela bir süre sonra unutuyorsun.
Hissetiklerini, yaşadıklarını, sesini...
Ama en çok şunu soruyor insan kendisine; Neden sevmedi?
***************************_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-
****************************
"Evet küfrediyorum.Unutkanım. Dağınığım. Çok çabuk ağlıyorum. Çocukça davranıyorum. Bazen katlanılmayacak kadar saçmalıyorum. Gereğinden fazla ısrarcı oluyorum. Hepsini geçtim, insanlara çok çabuk bağlanıyorum. Ama aramızda şöyle bir fark ; ben kimsenin kalbini bilerek kırmam. Asla. "
Sustu, hep susuyordu zaten. Ama çok şey yapıyordu. Içinde çok şey yaşıyordu, tıpkı benim gibi. '-mış...' gibi yaptı hep. Güçlüymüş gibi. Canı hiç yanmazmış gibi. Yaşıyormuş gibi... Belkide ağırlaştırılmış en büyük müebbet yalnızlık onunkiydi. Kim bilir ; en güçlüsüydü suskunların... Bir adım yaklaştım ona, konuşması için gözlerimle yalvardım. Bişey demedi. Bana son sözü bıraktı sadece. Konuşmayacaksa, bişey demeyecekse burda durmamın lüzumü yoktu. Gözlerinin içine baktım. En derinlerine.
" Sadece benim çabamla olacaksa olmasın." dedim, Ona bir adım daha yaklaşıp dib dipe geldim. Yine Susması canımı yakarken kulağına doğru eğildim. Ve fısıldadım sesizce, "Bitti Oğuz, ben sana hakkımdan çok sevgimi helal etmiyorum... Hoşçakal Serserim... "
Not : Kızgın olsanızda. Konuşa bilme imkanınız varken susmayın. Birşeyleri değiştire bilme imkanınız varsa beklemeyin.
#Tarih: 12 Ekim 2018
Meryem Bozkurt (§U§KUN)