Ölümle ne kadar burun buruna geldiğimi bilmiyorum ama bu defa farklıydı. Bu defa sanki ben ölmüyordum. Ölüm bana dönüşüyordu... Onun bana getirdiği her şeyi kabul ettim. Yalnızlığı, çaresizliği, kabullenişi ve direnişi. Her defasında affettim... Maceramızın bizi buraya getireceğini bilmeden hem de. Damarlarımda hissettiğim acı, kanla tüm benliğimi dolaşırken ben sadece onu izliyordum. Ve beni öldürüşünü...