Gister huilden ze nog

"Het wreet je volledig op, maar langzaam, zodat je het niet merkt en er lol in zal hebben. Het is een beetje als je beste vriend die je een mes in je hart zal steken op een zekere dag en je keihard zal uitlachen in je donkerwordende ogen die het laatste licht onvergeven proberen op te vangen." Zo zal ze het zeker hebben beschreven, terwijl ze met een onvoorspelbare nare glimlach haar schouders zal hebben opgehaald, degene waarmee ze in gesprek was achterlatend in 'gewoon iets als hel'.