İki köklü okul,
Saygın ve Özkan Kolejleri
Bir ortak duvar,
Ve yıllardır bitmeyen bir kavga...
~~~~~~~~~~~~
Bir tarafta Toprak, Koray, Arya ve Beril'in dostluğu...
Diğer tarafta Savaş, Enes, Berru ve Kıvılcım'ın dostluğu...
Ve nefretten filizlenen bir aşk...
Her şey Arya'nın bale antrenmanları için Saygın Koleji'nin konferans salonunda çalışmak zorunda kalmasıyla başladı...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Kendi etrafımda dönüp bütün ormanı parlatan ateşböceklerini izledim.
"Çok güzel."
Diye fısıldadım.
"Öylesin."
Savaş'ın dediği şeyle ona döndüm.
"Ne ?"
Savaş işaret parmağıyla ateşböceklerini gösterdi.
"İzle, gidiyorlar."
*Bazı kısımlar küfür içerir*
~MİZAH~
TÜM HAKLARI SAKLIDIR !
#2 Romantizm 11/07/2020
İnsan her yara aldığında daha çabuk iyileşir mi gerçekten?
Yoksa o yaralar zamanla sadece daha derine mi işler?
Acı, yalnızlık ve bitmek bilmeyen karanlık... Bunlar büyürken bana eşlik eden tek duygulardı.
Çocukluğum onların nefretin gölgesinde sessizce kayboldu.Sevilmenin ne olduğunu bilmeden, ağır bir sessizlik içinde geçti.
Büyüdüğümde yanımda yalnızca alıştığım o soğuk boşluk vardı. Yaralar birikti, izler derinleşti. Hepsi bir şekilde geçti ya da geçmedi. Şimdi geriye ne kaldı bilmiyorum; sadece bir boşluk, sessiz ve sonu olmayan bir boşluk...