❝Δεν ξέρεις για ποιον λόγο είσαι εδώ;❝,ρώτησε και με κοίταξε με αυτά τα διαπεραστικά του μάτια,όταν πια σταμάτησε να έρχεται πιο κοντά μου και περίμενε την απάντησή μου.
Η όψη του με φόβιζε.
❝Δεν ξέρω καν που βρίσκομαι και πως ήρθα εδώ.Πως θες να ξέρω γιατί ήρθα;❝τον ρώτησα και τοτε είδα ένα πονηρό χαμόγελο να διαγράφεται στο αγγελικό πρόσωπό του.
Αλλά μάλλον τελικά,μόνο άγγελος δεν ήταν.
❝Ρώτησες ποιος είμαι,έτσι;❝,με ρώτησε αυτός τώρα και εγώ έγνεψα καταφατικά,❝Ωραία λοιπόν.Το όνομά μου είναι Λούσιφερ.❝,είπε και απομακρύνθηκε από κοντά μου ενώ συνέχισε,❝Και εσύ,μικρή θνητή..
Καλωσήρθες στην κόλαση.❝
____________________________________________________
"Δεν με νοιαζει αν ερωτευτω τον διαβολο,αρκει αυτος ο διαβολος να με αγαπησει οπως αγαπαει την κολαση."
____________________________________________________
She found the colours to paint him,when the world had left him gray..
____________________________________________________
#1 in myth 16/03/21.
"Have you seen the flowers to the stone yet?"
"I promise, from now on i will see the flowers too, not only the stone.."
Book's song:Fleurie-Breathe
•Do not copy the story•
Αργά εκείνο το βράδυ, στον ύπνο του, βρέθηκε ξανά στην άκρη του ξέφωτου στο ανώνυμο δάσος . Το άγαλμα του κοριτσιού στεκόταν αγέχωρο στην άλλη άκρη, ενώ οι άψυχες ίριδες της τον κάρφωναν βλοσυρά. Μπορούσε να ακούσει την σχεδόν ανεπαίσθητη φωνή να τον καλεί. Έκανε ένα βήμα μπροστά.
Δεν υπήρχε διαφυγή.