VEGAN

Reads 1,179,667
Votes 29,015
Parts 23

Reads 1,179,667
Votes 29,015
Parts 23

Yaşıyor.

Kız yaşıyor...

Ambulansı arayın, hemen!

Mucize olmalı.

Evet, bu bir mucize!


...


AŞK BİZE NANKÖR AŞK BİZE DÜŞMAN!All Rights Reserved

23 parts

#77paranormal

Content Guidelines

You may also like

Ellerimi ve gözlerimi bağlamışlardı. Nerede olduğum hakkında hiçbir fikrim yoktu. Hiçbir ses yoktu. Ülkeme gelir gelmez tam arabama binecektim ki bir el arkamdan boynuma sarılmıştı. Kendime geldiğimde gözlerim kapalı bir hâlde öylece oturduğumu anlamıştım. Neredeyse bir gündür aç ve susuzdum. Bana kim neden bunu yapmıştı bilmiyordum. Kim benden böylesine nefret ediyordu? Ben kimseyle düşman değildim. Kim neden beni kaçırıp aç bırakmak isterdi ki? Midemin yanmasına içimden bir küfür ettim. Belki de beni öldüreceklerdi... Korku bir gündür bedenimde geziniyordu. Hiç iyi değildim. Bir ses bile duyamamak beni delirtmek üzereydi. Ta ki duyduğum adım seslerine kadar... Güçsüz hissetsem de elimden geldiği kadar çırpınmaya çalıştım. "Kimsiniz?" Diye bağırdım. "Hey, cevap ver!" Ayak sesleri çok yakınımda durdu. Aniden gözlerime bağladıkları kumaşı sertçe çekti ve yere attı. Siyah ayakkabıları görüş alanıma girdi. Hızla başımı kaldırıp yüzüne baktım. Gözlerimi kıstım, ben bu adamı tanımıyordum ki... "Neden buradayım? Siz kimsiniz?" Korkuyla titriyordum... Esmer adam yüzüme doğru eğildi. "Ben Zorbey Akıncı!" Nefretle kulağıma fısıldamasıyla tüylerim ürperdi. "Cehennemine hoş geldin Bige Maral!" -- *Tüm hakları saklıdır! *Kitabımın, karakterlerimin ve kurgumun çalınması durumunda avukatımla yasal işlemleri başlatacağız.

En candan gördüğün insanlar en çok canını yakanlardır...🥀🍂 -Mübrem ●●●Ferman Miroğlu ve Jiyan Miroğlu'nun hikayesine hoş geldiniz:)●●● Çoğu sahne gerçek hayatan alıntıdır!

Askerin kanı yerde kalmaz, hainin de kökü kurumaz, derler. Bu kez kuruyacaktı!

Wattys 2021 Kazananlarından Canan Karaman mesleğine aşık bir psikiyatristti. Aynı zamanda evin tek kızı ve babasının herkesten sakındığıydı. Aşk ona uğrayacak gibi durmuyordu. Neyse ki yeni taşınan karşı komşuları başkomiser Ahmet Turan Baştuğ ile tanışması uzun sürmemişti. Dildar adlı kitabımın yan kitabıdır. Bağımsız olarak okunabilir. (Tamamlandı) ©Tüm Hakları Saklıdır.

Konu: Bir hemşire işine yine her zamanki gibi geç kalır ve patronu onu işten kovar, hemşirenin Nehir diye bir arkadaşı vardır ve ona iş ilanı verebileceğini söyler. Hemşire eve geri döndüğünde akşama kadar iş arar fakat bulamaz, bu yüzden de arkadaşı Nehirin dediği gibi iş ilanı verir... İşte her şey o ilana cevap geldikten sonra başlar.

*Kitap Kapağı bana aittir. *Kafa dağıtmak için yazıyorum..! *Wattpadde 'On Dokuz' adlı ilk kurgudur. "Ne yapıyorsun?" "Doğum gününü kutluyorum, üflemeyecek misin?" "Teşekkür ederim," deyip pastaya baktı. "Dilek dilemem gerekiyor mu?" "Elbette ve arrık üflemen lazım kolum biraz ağrıdı da." Rahe, gülüp gözlerini kapattı. Mutlu olmak istiyorum. Dileğini dileyip gözlerini açtı ve mumu üfledi. Reha'nın pastayı önüne koymasıyla bacaklarını bağdaş yaptı. Reha'nın tam karşısına oturmasıyla başını kaldırdı. "Bıçağımız maalesef yok, plastik çatalımız var," diyerek gülümsedi Reha. "Kaç yaşına girdin sen şimdi?" "On dokuz." * Yayımlanma Tarihi: 6 Nisan 2024 *

Bir Küçücük Civciv | Tamamlandı by queenofpuskevit

*Wattys2021 Romantizm Kazananı* Çağlar 27 yaşında, sorumluluk almayı sevmeyen bir adamdı. Abisi ve yengesinin ölümünün ardından hem yetim hem de öksüz kalmış yeğeni Bade'nin bakımını üstlenirken artık eskisi gibi olamayacağını biliyordu. Başka hiçbir akrabası olmayan ikili bu koca dünyada yalnız kalmıştı. Eylül, en yakın arkadaşının ölümüyle sarsılırken Bade'nin sorumluluğunu Çağlar'ın almasıyla onları yeni bir serüvenin beklediğini anlamıştı. Ona emanet edilen Bade'yi amcasıyla baş başa bırakmak istemediği için soluğu Çağlar'ın kapısında aldı. Bütün günleri bebek kusmuğu ve kakası temizleyip, Bade'nin karnını doyurmakla geçen Çağlar, kesinlikle kaçık olarak nitelendirdiği Eylül'ün yardımını istemiyordu. Şimdi ne olacaktı? Eylül minik bebeği bırakıp gidemezdi. Bu hayattaki tek akrabası ise amcasıydı. Bade için hiç haz etmedikleri halde yan yana durabilir, onu büyütürken kavga etmekten vazgeçebilirler miydi? Daha da kötüsü, her fırsatta birbirlerinin ayağını kaydırmak için bekledikleri günleri arayacakları şekilde hisleri değişirse ne olacaktı? 🐣 ~25.08.20~ Kapak Tasarımı: @bsudeee 💜

Aşk, nefret ve intikam hırsıyla dolu kalplerde yer edebilir miydi? İskoçya ve İngiltere arasında yaşanan en kanlı savaşın ardından bir anlaşma yapıldı. Genç bir kadın kurban seçildi ve zalim düşmanın ellerine bırakıldı. *** Kollarından sıkıca tuttuğu genç kadını duvarla arasına alıp tamamen çaresiz bıraktığında güzel yüzüne doğru acımasızca konuştu kalın sesiyle. "Bir daha asla görmeyeceksin onları. Sen artık İngiltere'nin esirisin. Sen benimsin. Her şeyin benim." Bir elini yüzüne doğru götürüp dolgun dudaklarına dokundu. "Aldığın nefes benim." dedi gözlerini zorlukla davetkar dudaklarından koparıp. Hiçbir şey hissettiği öfkenin önüne geçmemeliydi. Ellerini yüzünden yukarı doğru çıkarıp gözlerine dokundu bu defa. "Gözlerin benim, gözlerinin değdiği yer benim." Öfkesinin sebebi hissettiği yoğun kıskançlık olamazdı. Karısı gözlerinin önünde başka bir adama kur yapmıştı. Bunun hesabını elbette soracaktı. İri bedenini kadının kıvrımlı ve narin bedenine bastırırken arzudan boğuk çıkan sesiyle konuştu. "Bedenin benim." Agro Lachlan Cromwell kollarında tuttuğu, gözlerinin içine korkusuzca bakan kadına sahip olmak istiyordu. Ama bedeninin kuytu güzelliklerinde kaybolmadan önce parçalara ayırdığı kalbini kazanacaktı. *** 14/01/22 *Yetişkin İçerik

"Bırak beni, bunu yapamam Rizgar! Sana bu kötülüğü yapamam, sevmediğin biriyle evlenmene göz yumamam!" Genç adam öfkeyle duvara vurdu. "Başka çaremiz mi var? Seni de, beni de yaşatmazlar!" Kadının içine sinen korku her dakika daha da artarken bakışlarını kaçırdı. Onunla evlenemezdi, ona bunu yapamazdı. "Ben evlenmek istemiyorum!" Rizgar karşısındaki yıpranmış kadını izledi. Yeşillerindeki morluklar canını sıkarken duruşunu dikleştirdi. "Allah şahidim olsun ki; ya seni alırım, ya da bu Urfa'yı yakarım!" Adamın sesindeki netlikle birlikte genç kadın bakışlarını ona çevirdi. Utanıp bakamadığı kahvelere birden gelen cesaretle uzun uzun baktı... Aniden bir silahın patlama sesi duyuldu... Kardelen korkuyla adamın yanına gitti. "Geldiler, geldiler!" Dehşetle aynı şeyleri sayıklayıp durdu... Tesadüfen kesişmişti yolları... İsimleri bile birbirlerinin kaderleri gibiydi; Kardelen boynu bükük masum bir çiçek iken, Rizgar onun kurtuluşuydu... Genç adamın karşısına savunmasız bir hâlde çıkmıştı. Boynu bükük, acılı Kardelen'i... RİZGAR HAZNEDAROĞLU & KARDELEN DEMİRHAN © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA, ÇOĞALTILMA VE ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

✨Wattpad RomanceTR okuma listesinde. Biraz kendi hayatımı kattım. Biraz yaşayamadıklarımı biraz da yaşamak istediklerimi... Zor bir hayat yaşayan Menesse ve İlgar'ın hikayesi bu. Tüm zorluklara rağmen ayakta kalanların hikayesi. Serabral Palsi hastası Menesse. Anne karnında beynine okjisen gitmemesi sonucunda bu hale geldi. Belki bir dakika belki de bir saniye içinde gelişti her şey. En güvenilir yerde, annesinin karnında yedi hayattan ilk darbesini. %81 bedensel engelli olduğu için hayatını başkasına muhtaç olarak yaşamak zorundadır. Masallara inanmayı bırakan, kalbine aşkı yasaklayan Menesse'nin karşısına masal gibi bir hayat vaad eden bir adam çıktı. İlgar... Yıllar önce verilmiş bir söz iki yaralı yüreği bir araya getirdi. Her şey o soru ile başladı... "Oda Arkadaşım olur musun?" ✨🎈 "Menesse masallara inanmayı bırakalı çok olmuştu ama karşısında masal gibi bir hayat vaad eden bir adam vardı." "Hayır bu defa yalan söylemeyeceğim hiç iyi değilim anne. En son ne zaman güldüğümü unuttum. Ben böyle bir hayatı kabul etmiyorum. Sevemeyeceksek neden atıyor kalbimiz? Sarılamayacaksak neden kollarımız var? Sarılmayı özledim anne en çokta sana sarılmayı." "Ben hiç bisikletten düşmedim, çünkü düşerim korkusuyla babam almadı." 📍 19.02.2018 💌Kapak Tasarımı @writterladyy aittir.

Sevmek Bana Yasak

Ellerimi ve gözlerimi bağlamışlardı. Nerede olduğum hakkında hiçbir fikrim yoktu. Hiçbir ses yoktu. Ülkeme gelir gelmez tam arabama binecektim ki bir el arkamdan boynuma sarılmıştı. Kendime geldiğimde gözlerim kapalı bir hâlde öylece oturduğumu anlamıştım. Neredeyse bir gündür aç ve susuzdum. Bana kim neden bunu yapmıştı bilmiyordum. Kim benden böylesine nefret ediyordu? Ben kimseyle düşman değildim. Kim neden beni kaçırıp aç bırakmak isterdi ki? Midemin yanmasına içimden bir küfür ettim. Belki de beni öldüreceklerdi... Korku bir gündür bedenimde geziniyordu. Hiç iyi değildim. Bir ses bile duyamamak beni delirtmek üzereydi. Ta ki duyduğum adım seslerine kadar... Güçsüz hissetsem de elimden geldiği kadar çırpınmaya çalıştım. "Kimsiniz?" Diye bağırdım. "Hey, cevap ver!" Ayak sesleri çok yakınımda durdu. Aniden gözlerime bağladıkları kumaşı sertçe çekti ve yere attı. Siyah ayakkabıları görüş alanıma girdi. Hızla başımı kaldırıp yüzüne baktım. Gözlerimi kıstım, ben bu adamı tanımıyordum ki... "Neden buradayım? Siz kimsiniz?" Korkuyla titriyordum... Esmer adam yüzüme doğru eğildi. "Ben Zorbey Akıncı!" Nefretle kulağıma fısıldamasıyla tüylerim ürperdi. "Cehennemine hoş geldin Bige Maral!" -- Tüm hakları saklıdır! Kitabımın, karakterlerimin ve kurgumun çalınması durumunda avukatımla yasal işlemleri başlatacağız.

More details