Özet;
Ben seni iki beyazın arasında sevdim Bulutların biraz üstünde Yıldızların hemen altında ...
Elimi tuttun yıllar önce , o şevkatli elleri bırakmak her ne kadar zor olsa da tekrar tutmak umuduyla bıraktım. İşte o gün hayatımda hiç ağlamadığım kadar ağladım . Çok uzaktık aslında , uzak olduğumuz kadar da yakındık .. Şimdi seni arıyorum bir umut fakat senin isminde çok kişi , senin sıcaklığında çok az kişi vardı...
Her bulduğum kişi senin gibi olsaydı yine seni bulmak için çabalardım . Şimdi bana bak , seni bulmak için ailemle kavga ettim çıktım değişim öğrencisi kimliğinde buraya geldim çünkü ilk tanıştığımız yer burası bizi adeta bir mıknatıs gibi çekiyor biliyorum. En azından ben öyle sanıyorum ... Şunu unutma benim adım se-hwa sonra da min junghei. Öz ailemden bir parça kanımdan bir parça ağabeyimi buldum ünlü olsun olmasın o benim ağabeyim ve ben de onun kardeşiyim . Aynı senin benim kalbimin yarısı olduğun gibi ...
Ne senin yerin benden uzak , ne de benim yerim senden uzak olmak . Herkesin bir mutluluğu var benim ki sensin .
İyi olan ne varsa eninde sonunda bitiyor ve sonuna geldiğimizde bizi yalnızlığa biraz daha itiyor ...
Sen olmadığın her zaman Gökyüzü üzerime çöktü yeryüzüyle arasına sıkıştım sanki ...
Gücünün yetmemesi neymiş onu öğrendim o gün ...
Lütfen Karşıma çık ve ışığını saç. sıcaklığını hissettir güneşim...