"Karanlığı seviyorsun. Karanlık iyidir." demesiyle gözlerimi ona çevirmeden başımı salladim.
"Bence de. Karanlık iyidir. Yalan dünyanın pisliklerini örter."
***
Gece, annesinin öldüğü geceden sonra tamamen kimsesiz olduğuna kanaat getirmiştir. Artık kendisini bir peri masallarında değilde karanlık bir hikayede buluyordu. Gece İntepe, o günden sonra pespembe hayatından vazgeçiyordu. Biliyordu. Bitmişti tamamen. Ama hikaye yeni başlıyordu değil mi ? Bu kadar çabuk son veremezdi.
"Sonunda kimsesiz kaldığıma göre, arkamda kimseyi bırakıp üzmeyeceğime göre artık bende ölebilirim... Ölebilirim bende değil mi anne? Yanına gelebilirim. Merak etme anne! Arkamda kimseyi bırakmadan geleceğim senin yanına!" Yüzümdeki göz yaşlarını sildim. Nihayet, babamada kavuşacaktım.. Daha mutlu olacaktım. Kesinlikle.
Ellerimi iki yanımda açtım. Gözlerimi kapattım. Derin bir nefes aldım. Nefesimi hızla tutup kendimi bıraktım. Uçuyordum. Cidden! Gidiyordum...! Sonunda denizin içine girmemle büyük bir su dalgalanma sesi ve benim 4 saniyeden sonra çırpınışım. Nihayet... nihayet..
Geçmiş yıllarda yaşanan bir kaza sonucu bir aile parçalanmış, içlerinden bazıları vefat ederken bazıları da hasarlarla kazayı atlatmıştır. Fakat tek sorun, ailenin ebeveynlerin vefat etmesi ile tüm kardeşler farklı farklı yetimhanelere verilmiştir.
Şimdi ise, tüm kardeşlerin yeniden birleşme zamanıdır...
"Çiçekler açar elbet, mühim olan beklemektir."
• • •
Yazın eğlence amaçlı yazılmıştır.
Yazım kurallarına özellikle dikkat edilir.
Bölüm içerisinde diğer karakterlerinde (genelde kardeşler) ağzından yazılmıştır.
#mazi = 1. Sıradayız 13/08/24
#ailebağı = 1. Sıradayız 03/10/24
#erkekversiyon = 4. Sıradayız 20/08/24
#kaza = 6. Sıradayız 02/10/24
#gerçekler = 6. Sıradayız 31/08/24
#mutluluk = 1. Sıradayız 09/10/24
#abi = 5. Sıradayız 29/09/24
#abla = 2. Sıradayız 14/10/24
#hayal = 2. Sıradayız 30/10/24
#gençkızedebiyatı = 2. Sıradayız 02/10/24
#aile = 2. Sıradayız 03/10/24
#mafya = 1. Sıradayız 05/10/24
#mizah = 1. Sıradayız 09/10/24