Երկաթե լեդին/ The Iron Lady

Երբ վախը կլանում է քեզ, ողջ մարմինդ ու էությունդ, ամեն ինչ անհնարին է թվում: Իսկ հանգիստ սրտով ապրելը դառնում է երազանք, որի մասին մտածելն անգամ չափից շատ մեծ երջանկություն է թվում: Այլևս չկա ցանկություն պայքարելու, այլևս ուզում ես տրվել ծովի ալիքներին, որոնք քո փոխարեն որոշում կկայացնեն: Մնում է համակերպվել իրականությանը և աշխատել այդ խառնաշփոթի մեջ, կորցրած էմոցիաների մեջ չխելագարվել: Այսպիսին է Փաք Իսիլը՝ միայնակ հոգի, որ կորցրել է իրեն տիեզերքի մեջ: Մանկուց ունեցած վախը նրան չի թողնում ապրել ու վայելել իր կյանքը: Մինչ նրա տարիքի աղջիկները սիրահարվում էին և առաջին անգամ վայելում սիրո քաղցր բերկրանքը, Իսիլը ստիպված էր պայքարել ինքն իր դեմ: Նրա կյանքում կարծես թե սերը տեղ չունի: Այնտեղ նրան չեն սպասում: Բայց տիեզերքը այլ ծրագրեր ուներ Իսիլի համար. չգիտես, թե որտեղից, նրա գլխին է ընկնում Քիմ Թեհյոնը, որի համար ամեն ինչ համակարգչային խաղ է... Սերը, կյանքը... Ամեն ինչ Թեհյոնին խաղ է հիշեցնում: Եվ նա տանել չի կարողանում պարտվել այդ խաղերում...