The Book of Samara Nelson
  • مقروء 630
  • صوت 6
  • أجزاء 10
  • مقروء 630
  • صوت 6
  • أجزاء 10
مستمرة، تم نشرها في أبريل 24, 2014
Keluarganya tampak baik-baik saja, kedua orang tuanya masih saling mencintai, kakak perempuannya dapat dijadikan panutan, teman setia selalu mendampingi, merupakan anggota inti grup terhormat di sekolah, segala kebutuhan dan keinginannya terpenuhi bahkan bisa dibilang terlalu berlebihan. 

Pada tahun terakhir jenjang sekolah menengahnya, semuanya mulai runtuh perlahan, satu persatu, kepribadiannya yang kuat mulai ia pertanyakan. 

Dan inilah kisah hidup seorang Samara Nelson.
جميع الحقوق محفوظة
قم بالتسجيل كي تُضيف The Book of Samara Nelson إلى مكتبتك وتتلقى التحديثات
or
#1schoolromance
إرشادات المحتوى
قد تعجبك أيضاً
GECENİN İZİ بقلم hisssizyazar
27 جزء undefined أجزاء مستمرة
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....