İntikam zamanı

Deniz Uçar'ın hayatı bir günde darmadağan olmuştu. Babasının ölümüyle yıkılan Deniz babasının katilini bulacaktı. Bu yolda kimseye güvenmeyecekti, güvenemezdi...

----- Kitabımızdan kesitler.------

Usulca bana yaklaştı ve elleriyle yüzümü kavradı, Bana yaklaştıkça nefesini hissedebiliyordum. Doruk dudaklarını hafifçe dudaklarıma bastırdı. Bu an kelimelerle ifade edilemeyecek kadar mükemmeldi. Bitmesini her ne kadar istemesem de kendimi yavaş yavaş geriye çektim.

"Neden izin vermediğimi anlatabilmişimdir, umarım!"

"Fazlasıyla."

---------------------------------------

"Çok teşekkür ederim."

"Ne demek Deniz"

Bir anda çok şaşırmıştım bu yabancı çocuk kimdi ve benim adımı nerden biliyordu.

"Si-siiz benim adımı nerden biliyorsunuz?"

Yabancı çocuk biraz durakladı ve hafif bir gülümsemeyle cevap verdi.

"Bu aralar neredeyse hergün gazetelerdesin de ondan"

Anlaşılan Bar görüntülerimden bahsediyordu. Allahım herkese rezil olmuştum o ucube Emre yüzünden.

---------------------------------

Annem Dorukla tokalaştıktan sonra hemen söze atladım.

"Anne ben Doruk beyi geçireyim. Zaten ona da çok ayıp oldu keşke bana baştan misafirimiz olduğunu söyleseydin."

"T...tamam kızım."

Ne yapıyordum ben! Ağzımdan istemsizce çıkan bu kelimeler yüzünden kıpkırmızı oldum. Kendime gelip Doruk'a gülümsedim ve kapıya doğru yöneldim. Doruk'da arkamdan geliyordu. Kapının önüne vardık.

"Şey Doruk Bey ben size teşekkür ederim. Anneme bu gün karakolda olduğumu belli etmediğiniz için. Annem bu konularda biraz hassasdır."

"Önemli Değil."

"Yani ben size Kendimi borçlu hissediyorum. Teşekkür etmek için ne yapabilirm."

"Yarın bir Kahvaltı'ya ne dersin."

Hafifce gülümsedim.

--------------------------------------

Kapak Fotoğrafı © Vampire|Photoshop yapımıdır.