Sesi nahif, sakin, yatıştırıcıydı. On saat söylese sıkılmaz yine dinlerdim onu.
'Dur bekle kokunu içime çekeyim'
Şarkının dediğini yaptı. Yüzünü boynuma yaklaştırıp derin bir nefes aldı. Saçları yüzümü gıdıklandırınca kıkırdadım. Şarkının ve onun büyüsüne kapılmış gibiydim. Onunla bu kadar yakınlaşmamıştım. Sadece sarılma, el ele tutuşma ve elime öpücükler kondurmasıydı.
"Çok güzelsin," dedi boğuk çıkan sesiyle. Şarkının sesi fazla olmadığı için dediği anlaşılıyordu. "Şu kokun... müptelasıyım bu kokunun," dedi. "Beni her türlü iyileştirir bu koku."
--
Bu kitapta aşk, sadakat, şefkat var. Hiçbir şeyi somut olarak göremeyen ama hissedebilen bir insanın hikâyesi...
*görmese bile, hissederek ve dokunarak sevecek olanlara ithafen...
5.7.18 - 8.4.21
050221 - Genç Kız Edebiyatı içinde #662
020421 - Genç Kurgu #187