
Abiler ve kız kardeşler arasında genelde bir mesafe vardır fakat bu bizim ailemizde hiç olmadı. O saçma mesafe ve o sinir bozucu arada duran duvar..Çocukken annemin okuduğu masallarda ki prenseslerin yaşadığı şato sanmıştım şuan oturduğum evi.Çocukluk işte hayal dünyam o kadar büyüktü ki buraya taşındığımızda kendime zorla evde 'Külkedisi' dedirtmiştim. Neden adım yerine Külkedisini seçtiğimi hiç sormamışlardı bana . . Ama sorsalardı dermiydim acaba 'Külkedisinin de babası ölmüş ve o da benim gibi bir şato da yaşıyor.' diye. Fakat benim bir farkım vardı külkedisinden. Yanımda 2 yakışıklı , beni herkesten koruyacak Demiray abim ve baş belam Özgür'üm vardı.Belki babamı kaybetmiştim ama yanımdaki bu iki adam hatırlatmıyordu onun eksikliğini.All Rights Reserved