Tek bir adım, ileri doğru bir hareket kalbimdeki minik kelebeklerin bu dünyayı bir hoşçakalsız, bir vedasız terk edişi demekti... Hissizim, şimdi hemen ölüm yanı başımda, azrail kapılarını açmış beni bekliyor iken. Göğün kararmasına yaklaşık beş dakika var ve ben ayaklarımın hemen ucundaki uçurumdan kuşlar gibi süzülmeden önce bana huzuru getiren tek şeyi bekliyorum. Geceyi... İki mavi arasında öylece beklerken bir kelebek öptü boynumu, ve her şey,her kes daha anlamsız geldi. insanların yalnızca mutlu olduğu anlarda gerçekten yaşadığına inanan birisiyim ve benim o anlarım o kadar az ki ... iki gün yaşamışçasına duracak kalbim tıpkı bir kelebek misali... gök karardı çıktı gecenin çiçekleri gün yüzüne. Derin bir nefes aldım ve bütün her şeyi gözlerimin önüne son kez getirdim ve ardından gecenin karanlığında kayboldum son kez.Uçuruma doğru sallanan ayaklarımı toplayıp ayağa kalktım .Sanırım herşeyin sonuna geldik. Her bitiş bir başlangıç falan değildi. Her bitiş, bir bitişti... yavaşça yavaşça attım adımımı göğün sevgilisine doğru...Evet düştüm,sonunda başardım derken kafama dank eden şeyle derin bir nefes aldım. Dştüğüm yer deniz değildi sert bir bedendi.
1 part