"Ben senin sevgini hak etmiyorum, sen çok iyi birisin. Ben sana layık değilim Bade." dedi benim ne hale geleceğimi düşünmeden, dobra dobra söyledi içinde ne biriktirdiyse. En acısı da bu kelimeleriydi işte. Dudaklarına odaklanmıştım, "ne olur, artık canımı yakacak ne bir kelime ne de bir harf çıksın dudaklarından" diye. Ama olmamıştı, her şeyi günah çıkarırcasına söyleyivermişti. Belki de sonra pişman olacaktı, ama ne önemi vardı ki? Kırılan kalbin tamiri olmazdı maalesef. Hep böyleydi Egemen.. Durduramazdınız, tam bir keçi inadı vardır onda. Zaten bütün bu zıtlaşmalarımızın çoğu da inattan çıkmıştı. Beni çok kırıyordu, çok üzüyordu ve asla farkında değildi. Çok düşüncesizdi. Ben her şeyi toparlamak için uğraşırken, o gelip mahvederdi. Çok uğraşmıştım bu ilişkiyi ayakta tutabilmek için, ve bu süreçte çok kötü şeyler atlatmıştım.. Her şeyi içimde yaşamıştım tabii ki... Ama bir gün onu tekrar göreceğimi düşünmemiştim, hem de ilk buluştuğumuz yerde!
1 part