"Kahretsin ki... Seni bilmiyorum. Seni anlamıyorum. Ve bu... Ölümle eşdeğer." ~ Genç adam, eline aldığı eskitme kapaklı defterin sayfalarında ellerini dolaştırdı. Yirmi ikinci sayfasında elini duraklatıp, her gün tekrarladığı işini yine yerine getirmek üzere sabit kalemini buldu gözleri. Elindeki sabit kalemi, kâğıt üzerinde oynatarak gecesini gündüzüne katıp kendine inandırmaya çalıştığı belirsizliği ve bu belirsizliğin sahibinin adını işledi. "Jimin, Park Jimin. O senin her şeyin. Yani... Öyleymiş." ~ Başlangıç: 07.07.2018 Memories Are Playing İn My Dull Mind 1st Vmin fic by Jimokaii. "ψ(`∇')ψ
4 parts