ANG SUPLADO KONG CRUSH [SLOW-UPDATE]
  • Reads 7,542
  • Votes 531
  • Parts 25
  • Reads 7,542
  • Votes 531
  • Parts 25
Ongoing, First published Jul 09, 2018
Ako si Shane . Ako yung tipo ng babae na hindi masyadong pa girl. Wala akong pakialam sa kung ano man ang tingin sakin ng mga tao. Ang mahalaga gusto ko ang itsura at ginagawa ko. Para sakin simple lang ang buhay at hindi na kailangang maging komplikado. Marami na akong napagdaanan na sa tingin ko ay napagdaanan nadin ng iba. Minsan narin akong naduwag umasa at higit sa lahat , nagmahal. At tulad ng iba, naranasan ko nang masaktan. May oras na akala ko ay hindi ko na makakaya.

Prettylittlemiss :) Thanks 
Try to finish what you Read :) 
All4b0utLOV3
TeenFiction
All Rights Reserved
Sign up to add ANG SUPLADO KONG CRUSH [SLOW-UPDATE] to your library and receive updates
or
#320newstory
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.