"BU HİKAYE WATTYS 2018 YARIŞMASININ UZUN LİSTENE GİRMEYE HAK KAZANMIŞTIR"
O gittiği zaman şehrin ışıkları bir bir sönmüştü. Karanlıklarda boğulmuş, gözyaşları ile yıkanmıştı senelerce...
Çaresizliğin en dibini görmüştü...
Acının en zirvesine çıkmıştı...
Bedeni cayır cayır yanıyordu da, kimseler söndüremiyordu onu...
Sevdiği adam, taptığı adam, 'bir damla yaşına kıyamam' diyen adam, ona öyle bir kıymıştı ki, artık toplanacak bir enkazı bile kalmamıştı kızın...
DAMLA...
Nefes aldığı günden beri aşıktı Barış'a...
Onun her hareketini izlemeye alışıktı,
O yüzden yokluğu ile tanışmak çok ama çok yabancıydı...
Kendi yalnızlığı ile konuşmaya, göndermeyeceği milyon tane mektup yazmaya o kadar alışmıştı ki, artık varlığı çok ama çok yabancı gelecekti kıza.
Sesi, gülüşü, hüznü, ağlayışı her şeyi yabancıydı adamın.
Bir tek bakışları değişmemişti...
Genç kız da büyümüştü...
Kocaman bir yalnızlık, olgun bir kayaydı artık...
"Bazı aşklar o gittiğinde değil,
döndüğünde son bulur...
O yüzden sen dönme ne olur..."
SON SERİSİ'NİN SON HİKAYESİ 'SON DAMLA' SİZLERLE...
Bir kalbin en özel sevgi türüydü 'Yadigâr' yaşadığı mahallede oturan, sessiz sedasız içinde büyüttüğü armağanıydı 'Bergüzâr'
Onların sevdası yaktı Osman'ı, özendirdi saf sevgiye Bade'yi.
Mahalle/Yadigâr Serisi - I
*Bu hikaye iki ana karakter üzerine kurgulanmıştır. Hikayeye misafir olan diğer karakterlerin hikayeleri ayrı bir kitapta yer alacaktır.