Saçların kadın saçların, Sanki memleket kokuyor. Vatan toprağını öpen gurbetçi gibi, Öpebilseydim ya saçlarını. Mavilerin hüzünde boğulmuş gibi, Gözlerinden hüzün okunuyor kadın. Yazım Tarihi: 2016 2024 Temmuz İtibariyle Düzenlenmeye Alınmıştır

Hiç aşık oldunuz mu? Ya da aşkınızdan kaçtınız mı? Peki acı çekmekten, kaybetmekten korktunuz mu? Bu benim Yazgım iyisiyle, kötüsüyle aşkıyla, acısıyla. Bir yanda bütün zorluklarla tek başına mücadele eden bir kadın ve aşktan hep kaçan taraf. Diğer yanda ise hiç yalnız kalmamış ama hep aşkı tarafından vurulan bir adam. İkisininde Yazgısı bir yazılmış ama haberleri yok. Bakalım kader onlara istedikleri, arzu ettikleri duyguları ve hayatı yaşatacak mı?

Abim kişisi sizi Halısaha grubuna ekledi. Abim: Evet ekip tamamlandı. Herkes uygunsa cuma günü saat 10 gibi oynarız. Siz: Sen oyna abdulhamit sen oyna Siz: ya beni bu gruba neden aldınız iyi misin abi sen? Abim: ya halısahada adam eksikti ne yapalım yani? Bi iki defa vurursun sende ne olucak Siz: aynen Kerimcan Durmaz gibi koşarım ben👏👏

Alt tarafı deniz kabuğu toplarken yaralı bir asker gördüm ne olabilir ki?

Adam sert bakışları ile karşısında stresli duran kıza göz ucuyla bakıp " ister yerde yatarsın, istersen koltukta dedi...? Kız ise çatık kaşları ile karşısında ki adama cevap verdi "Ben seninle hem resmi, hemde imam nikahı ile evlendim dedi neden başka yerde yatayım? " yatak ucunda ki yastığı alarak yatağın ayak ucu tarafına yattı... Bir berdel hikayesi

[22.12.2020 - 05.04.2021] Bir kadın düşünün kendi halinde mesleğini yapan doktor...●■ Bir adam düşünün nişanlısını kaybettikten sonra ,nişanlısının ameliyatına giren ekipten intikam almak isteyen...○□ Bir harf yüzünden hayatımdan giden yıllar... ••• #yanılmak 1. sırada (01.01.2021) #dinle 1. sırada (03.01.2021) #yeşim 1.sırada (19.01.2021) #mimar 1.sırada (25.01.2021) #doktor 1.sırada (12.02.2021) #tesettür 1.sırada (17.03.2021) #güven 1.sırada (09.04.2021) #helal 1.sırada (25.04.2021) #avukat 1.sırada (04.08.2021) #intikam 1. sırada (21.04.2022)

Lorin küçükken annesi ve babası trafik kazasında hayatını kaybetmişti ve bu olayda yetimhanede buyümemesi için en zegin ileri bir aile. Karahanlı aşireti lorini evlerine almıştı lorin eve adımını atınca o sıcacık yuvayı hissetmişti. Azad karahanlı ve lorin alaca arasında bir aşk hikâyesi.

Hande Kız kardeşi ile en büyük aşiret olan Demirkanlara hizmet ederken Demirkanlıların en büyük oğlu Boran ona sevdalanırsa (Eğlence amaçlı yazdığım bir kitap yazım yanlışı falan olabilir)

Melike, yıllardır birlikte olduğu adamı bir anlık yanılgı... bir anlık zayıflıkla kaybetti. Ama o gece sadece bir hata değildi. Bir ihanetin sınırında durup geri dönememenin, sonra da her şey için çok geç olduğunu anlamanın hikayesi bu. Onu en çok sevdiği yerden yaralayan Melike... Şimdi hem kendine hem ona açıklayamadığı bir gerçekle yüzleşiyor: "Affetmek mümkün ama geri dönmek? Belki de artık onun için bir yer yok." Bu hikâye; pişmanlık, tutku, ihanet, geri dönme çabası ve 'keşke'lerle dolu bir aşkın yavaş yavaş çöküşünü anlatıyor. Okurken dinlemek isterseniz diye bir de şarkı önereyim: What's on your mind? -Madrugada

Yan yana gelmesi imkansız iki kişi, gün gelir de aynı evde yaşarsa ne mi olur?İki inatçı orta yolu bulabilir mi ki? Adı Ahsen. Daha minicik yaşında hem öksüz hemde yetim kaldı. Tek sığınağı çok sevdiği dedesiydi. Bir gün dedeside onu bırakıp sonsuz bir aleme göç etti. Artık yalnızdı bu genç kız. Köyde hiçbir akrabası ona sahip çıkacak kimsesi yoktu. Sadece yurt dışında senelerdir görmediği bir amcası vardı. O da senelerdir onları bir defa bile aramamıştı. Dedesi bırakıp gitmişti. Artık yalnızdı Ahsen. Bir o kadar da güzeldi. Burada yalnız kalsa köyün gençleri onu rahat bırakmazdı. Çaresizce ne yapacağını düşünürken birileri gelip ona umut oldu. Adı Emir. Bir evin bir oğluydu. Şımarık büyütülmüştü. Babası o daha küçücükken vefat etmişti. Tek dayanağı annesi , babaannesi ve dedesiydi. Birgün kader bu iki genci bir araya getirdi. Aynı evde acaba ne yapacaklardı? Burnu kaf dağında olan bu genç doktor, evlenmek zorunda bırakıldığı Ahsen'i sevebilecek miydi? Tanıtım: HAZİRAN 2020 Başlangıç: 15 Ağustos 2020 Bitiş : 4 Ekim 2020 #hastane 1. Sıra 20 Ekim 2020

"Benden kurtulmak mı?" derken ses tınısına yansımış alay kilometrelerce öteden dahi sezilebilirdi. "Ben senin kökünde can bulmuş bir sarmaşığım Yaban Gülü. Günbegün senin besininden besleniyorum. Kökün kuruyana ve biz beraber ölene kadar benden kurtulman mümkün değil." Berfe'nin duyduklarıyla nefesi kesildi. O an inip kalkan göğsü durdu. Gözleri odağını yitirdi. Yer ayağından kaydı ve bir anda gerçek dünyaya hızlıca geri döndü. "Sarmaşıklardan nasıl kurtulacağımı söyleyeyim sana Hazar Ağa!" diye fısıldarken sesindeki gücü kendisi de hissetti. "Tırnaklarımla kazıyacağım seni köklerimden ve ilelebet kurtulacağım senden!" "Kendini öldürmek pahasına mı?" "Kendimi öldürmek pahasına!" ™©Tüm hakları tarafımca saklıdır. Hiçbir şekilde başka amaçlar için kullanılamaz, çoğaltılamaz ya da ticari amaç güdülerek iznim dışında basılamaz ve başka ortamlarda paylaşılamaz. KANLI BAŞLANGIÇLAR SERİSİ 3 (KİTAPLAR BİRBİRİNDEN BAĞIMSIZDIR! DİĞER KİTAPLARI OKUMANIZ GEREKMEMEKTEDİR!)

"Nefret aşka en yakın duygudur derler. İste bu yüzden geç anladım sende kendimi kaybettiğimi." Zoraki bir evlilik. Aşka yolculuk. Not= Bazı sorunlardan dolayı ilk 3 bölümünü yayınladığım hikayeyi silmiştim. Ama artık buradayım?

Çerezlik bir texting kurgusu. & Atilla Artem: Bu şey gizlilik içeriyor mu? Efsun Araslı: Nasıl yani? Atilla Artem: Buraya başvurduğumun bilinmesini istemiyorum. Efsun Araslı yazıyor... Efsun Araslı: Merak etmeyin Atilla Bey danışan ve danışman olarak gizlilik sonuna kadar korunacaktır. Efsun Araslı: Bu konuda sonsuz güvenebilirsiniz. Atilla Artem: İyi o zaman. Atilla Artem: Başlayalım.

Gazeldi o Gazel... bir bayram günü şeytan çalmıştı kapısını . bir bayram günü şeytan aldı ruhunu bir bayram günü masumiyettini çaldı şeytan . bir bayram günü verdi tanrı ona bir armağan. Gazeldi o Gazel .... not! ; gerçek yaşanmış bir olaydır , şiddet , uygunsuz içerik, küfür unsurlarını bulundurur . okurken yanınıza mendil de alın göz yaşlarınızı silmek için.

'Ne bekliyorsun?' dedi genç adam alayla, 'Çocuğumun annesi olmanı istiyorum dememi mi? Bu kısmı geçtik diye hatırlıyorum.' Evet. Şaşırtıcı ama genç kız bu adamla evlenecek. Üstelik bu mükemmel evlenme teklifine rağmen. Sebep? Bu kız hamile, üstelik bu tomruktan! Önemli olansa nasıl olduğu değil. Bundan sonra ne olacağı ;) Tuzvelimon klasiğinin ilk adımı, ilk hikaye ;) Sıradan hayatlar, sıradan aşklar, sıradan anlatım . (Mert Sönmez- Murat Ayta- Ali Güler)

"Bazı fedakârlıklar kalbi değil, ruhu esir alır." Ağabeyinin hayatı bir kurşun kadar yakındır ölüme. Kurtuluş ise bir tek yoldadır: berdel. Rojbin, tanımadığı bir adamla, Aziz'le evlenmek zorundadır. Ne hayalleri sorulmuştur ne de rızası... Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu, kaderin ve törenin arasında sıkışmış iki insanın hayatta kalma savaşı. Rojbin, sevmeyi değil, susmayı öğrenir. Gözleriyle haykırır, diliyle susar. Ama bazı suskunluklar, en büyük isyandır... Ey töre! Kaç yüzyıl daha Kanla yazılacaksın? Kaç kadın daha Senin için susacak?

"Ona her baktığımda, sanki daha önce alevlerin arasındaymışım da bir bakışı içimdeki ateşe yağmur yağdırmış gibiydi." *** "Ödül müsün, ceza mı? Seni her gördüğümde tam buram, sönmüş bir külün alevlenmesi gibi coşuyor" titreyen ellerini yumruk yapıp kalbine birkaç kez vurdu. Yapma demek istedim, canı acıyacaktı. Dudaklarımdan hiçbir sözcük çıkmadı. Sanki onlar da gözyaşlarım gibi hapsolmuştu. "Bana onu hatırlatıyorsun, bunu seviyorum. Ama aynı zamanda senin o olmadığını bilmek, canımı çok acıtıyor. Anladın mı şimdi, Duru?" zorla yutkunarak kafamı salladım. Gözleri yaşlıydı, buğuluydu. Gözyaşlarından öpmek istedim. Kafasını eğip ellerine baktı. Gözlerimi kapatıp o şiddetli ağrının geçmesini bekledim, gözlerimin önüne geçmişimden bir hatıra geleceğini bilemezdim. Bilemezdim, bu hatıranın onu bana getireceğini, bana geri vereceğini. Bilemezdim, uzun zaman önce kaybettiğim benliğim, onunla birlikte bana dönecekti. Bilemezdim, tüm hayatımı kalbine hapsettiğim bu adamın, hayatımın tam kendisi olduğunu. *** Uraz Korkmaz, sevgilisini bir suikastte kaybeden, onun acısında kendinden vazgeçen, genç bir adamdır. Arkadaşlarının zoruyla hayatına kaldığı yerden devam edecektir, durumundan hiç hoşnut olmasa da yeni bir hayata adım atan Uraz'ın karşısına olağanüstü bir durum çıkacaktır. Kendini bir kızın hayatının tam ortasında bulduğunda ikisi için de her şey daha yeni başlıyordur. *** Petrikor, toprak demekti; yağmur damlalarının toprakla birleştiği zaman çıkardığı o güzel kokuydu. Onun dudaklarından çıkan "huzur"un tanımı buydu, kokum ona petrikoru hatırlatıyordu. *** eski isim: çikolata yağmuru Yazılmaya başlama tarihi: 21.06.2018 Yayınlanma tarihi: 12.09.2018 Final tarihi: 14.11.2022

Elindeki kadehi ağır ağır dudaklarına götürürken hareketlerimi inceliyordu. Gitmemi istemediğini biliyordum yine de emin olmak zorundaydım. Bakışlarımı üzerinden çekip kapıya doğru çevirdim. Adımımı atacakken kolumdan tutarak yüzlerimizi birleştirdi. "Bunu yaptığım için dünyanın en aşağılık adamı olacağım belki ama bu gece benim olacaksın. " dudaklarıma temas ederek söylediği sözleri zaferle dinledim. Öpüşü şiddetlenirken dudaklarını tekrar dudaklarıma değdirerek konuştu. "Bu gece ve her gece , benim sadece benim olacaksın Eylül. " Zaferimi taçlandırmış olmanın gururuyla kendimi Pablo'nun dokunuşlarına bıraktım. Yarını bilmiyordum ama bu gece kesinlikle onun olacaktım.

Belinden aşağısı tutmayan, yürüyemeyen , seneler boyu nisa'ya sen yarım kadınsın diye aşağılayan herkese inat Korhan, ona bir adım atıp nikahına aldığında bir gün nisa için mucize olan şey gerçekleşir. Nisa& Korhan Lerzan

Ben boşanmış öğretmen bir babanın kızıyım. Yıllar önce, ben henüz on yaşındayken tayin edildiği Karadeniz bölgesinde aşık olup evlendi. Beni de beraberinde getirdi elbette, çünkü benim annem sorumsuz bir kadın, beni onun eline bırakmadı. Saf Karadeniz'li kadının bir kızı vardı, kendisi ablam olur Zeynep. Babam ve eşi yıllardır birbirini bulmanın huzurundan mıdır bilmem, sakin ama mutlu bir hayat yaşıyorlar. Ben lisede çıktım buradan. Ankara'da liseyi hemşirelik olarak okudum. Üniversiteyi kazanamadım, bende boş durmayayım, babamın yanına geleyim dedim, geldim. On sekiz, on dokuz, yirmi ve yirmi bir yaşlarımda buralardaydım. Sağlık ocağında yardımcı hemşirelik yaptım. O sıralarda babamın eşi Hanife annenin, ahiretliğinin asker oğluyla nişanım takıldı. Tam düğün arefesinde nişanlım olan Halil Yaman, eski sevgilisi, çok sevdiği kız ona kaçınca beni terk etti. Benim adım Tuğba, ben bu şehirden dargın gittim. Yağmurlu bir günde, onların çaylığında birlikte olmuştuk. O sarhoştu, ben aşk dolu. İkimizde nasılsa evleniyoruz dedik ve olanlar oldu. Sonra dünyam başıma yıkıldı, öyle böyle değil ama. Çok şey götürdü benden Halil Yaman ama özümü unutmayayım, çizgimden çıkmayayım diye bana kızımı bıraktı. Tuğçe sıkı sıkı tutunduğum, kendimi adadığım oldu. Ben onunla hayatta kaldım. Yoksa hissettiğim şeyle ölürdüm. Öyle buruk, öyle yamalı bir sevda.