İnanamayarak tekrar baktı Minel ; O'ydu! Tüm benliğiyle gecelerce ağlayıp uykusuz kaldığı, özleminden mektuplar yazıp bir türlü yollayamadığı keşkelerinin tek sahibiydi. Özlemle yanan benliğini sessiz gözyaşlarıyla serinletmeye çalışmasının sebebiydi Ali Asaf.. ?
Karşısındaydı! Çaresizce, adamın gülerek çalışanlarla el sıkışmasını izledi; yaklaşıyordu. Kadere teslim olmuş bir halde, öylece kalakaldı. Kaçacak ne yeri, ne de zamanı vardı.
Gördüğüne mi sevinmeliydi yoksa tekrardan öldüğüne mi ?
" Hayat geç kalanları affetmez affetmemeli " ?