Meczup | YavBah |

Bir sihir parıltısı, karanlığın mavi tonunda kıvrıla kıvrıla ilerliyordu. Ulaştığı bedene carptığında vücut titredi, geri çekildi. Kapalı gözleri aralandı, ruhunda hissetti sihri. Küçük çekik, kahverenginin hardal gibi gözleri etrafı incelerken bir uluma duyuldu. Ayın, gece mavisine karşı açtığı savaşı yenip bedenin üstüne gelen ışıklar ile önüne baktı.

Kuru toprak yeri; o toprağı yarıp çatlaklardan çıkan ağaç kökleri, gövdeleri etrafını sarmıştı. Gökyüzüne baktığında ağaçların dalları, yaprakları, mavi ve dolunay... Mavi karanalığı bölen o büyük beyaz yuvarlak gözlerinin içine doğuyordu.

O ışıltıyı bölen bir karartı, süzüldü gökyüzünde. İndi, indi. İnce bedenin etrafında döndü. Altın sarısı tüylerinin kapladığı iki kanatı açtı. Tekrar yükseldi. Gecenin mavisinde, ayın beyazlığında, sapsarı tüyleri olan kargaya baktı Aidan*.

Kalbine sızan o sihri umursamadı ilk defa ona bakarken. Gözleri irice açıldı, dudakları büzüldü...

Kalp, bir gemidir; okyanusta. Rüzgar sihirdir. Ya tersten eser karartır kalbi ya yolunu bulamı sağlayan bir yel olur huzur doldurur kalbi...

&

✒️Habiş ✒️ Ceyda ✒️ Tebessüm ✒️