Ufak Tefek Delirdik

Sinirle inleyip elimi geçen ilk şeyi kapıya doğru fırlattım.

Manyak karı ya. Ben bile bu kadar kurnaz değilim. Attığım şeye bakınca annemin fincan takımı olduğunu idrak ettiğimde sertçe yutkundum. Ben ne yaptım?

Şimiden söylim cenazemde millete dondurma dağıtın. Vasiyetimdir.

Hemen yerdeki kırıkları toplamak için eğildim. Büyük parçaları toplayıp siyah bir poşetin içine koyup çöpe attım. Küçük kalmış parçaları ise süpürgeyle süpürüp bi sey olmamış gibi ıslak çalarak mutfaktan çıktım.

"Anne Eda yeni aldığın fincan takımını kırmış!"

Ensar'ın sesiyle tek bi şey düşündüm:

Ben şekilli sıçtım.