Cehenneme tutsak bir adam...
Aras Kurt,
Acımasız, tehlikeli bir mafya.
Cennetten kovulan bir melek...
Gece Haznedar,
Masum ama bir o kadar da ateşli.
~
- " Bunu yapmaktan vazgeç! " diye haykırdım en sonunda.
- " Neyden vazgeçeyim? "
- " Beni kendine bağlamaktan vazgeç , korkuyorum anlıyor musun ? " Göğsüne indirdiğim hiç bir darbe onu yıkmazken, her attığım darbede yıkılıyordum. Enkazda kalmış kalbime el uzatıyordu ama bu denli canımı yaktığını bilmiyordu, belkide bilerek yapıyordu.
- " Korktuğunun başına gelmesi ne acı...Ama inan bana aynı duyguları paylaşıyoruz , sikimsonik duygular içerisindeyim . Ve bunların içinde sen de varsın. " Diyerek anlıma anlını koydu . Ağlamaktan ıslanan dudaklarıma usulca baktı. Nefesi dudaklarıma çarparken göğsüm inip kalkıyordu. Gözlerime bakıp kaşlarını çattığında sıkıca kapadım gözlerimi .
" Yine aynısı yapıyorsun ! " Diye bağırdığım sırada koca bir boşluk karşıladı beni .
Yine beni böylece bırakıp gitmişti...
~
Şehvet dolu bir hayata hazır mısınız?
Çünkü bu Aras ve Gece'nin hikayesi !
Bu tutkunun hikayesi.